op weg naar Morandi
Voor de volgende bijeenkomst van Eigendraads (site) krijgen we de opdracht om een weefwerkstuk te maken naar aanleiding van de schilder Morandi. Ik vind het moeilijk om op een idee te komen: Het werk van Morandi bestaat veelal uit flesjes en potjes in hele zachte kleuren, 'niet echt mijn ding' . Wanneer je googlet op zijn naam, dan zie je direct wat ik bedoel; flesjes, flesjes en nog eens flesjes.
In museum Belvedère te Heerenveen is op dit moment een expositie van zijn werk, dat is een mooie aanleiding om daar een fietstocht naar toe te maken, in de hoop om weer thuis te komen met een hoofd vol ideeën. Ik wil een antwoord hebben op twee vragen: waarom schildert iemand steeds ongeveer het zelfde? en ik wil een goed beeld hebben van de kleuren die hij gebruikt.
Op de eerste pinksterdag stap ik om acht uur op mijn fiets en peddel met een zacht briesje in de rug naar het noorden. Het is mooi weer, het zonnetje schijnt, de mensen ze slapen nog, en de natuur is mooi.
Om half 12 ben ik bij het museum. Het is er gelukkig nog niet zo druk dus is er alle tijd en ruimte om het werk van Morandi rustig te bekijken. Tja, wat zal ik er van zeggen.
Bijna al het werk dat er hangt heeft als titel 'Natura Morta'. Dode natuur vind ik een passende titel voor dit werk. Later bedenk ik dat dit waarschijnlijk de Italiaanse term voor 'stilleven' is
Wat ik wel mooi vond, dat waren sommige lijsten en de signering door Morandi
In het museum zelf waren wel mooie kunstwerken te zien van andere kunstenaars. Vooral het werk van Annelies Alewijnse sprak mij erg aan. Zij maakt boekcollages, met daarin vaak mooie poëtische zinnen verwerkt, zoals 'Op een ochtend sloop het licht door de open deur naar binnen' en 'Met kusjes betalen in je zweetwarme holletje maakt de dingen die komen gaan zacht'.
Ook de textiele verwerking door Jet van Oosten met de titel 'A Room for Morandi' gaf mij af en toe het idee, hier kan ik wat mee.
Uiteindelijk stond ik weer voor het museum met nog steeds geen idee wat ik met deze opdracht aan moet. Het werk is enigszins meditatief dus misschien zoek ik mijn idee in die hoek. Spinnen en tapestry weven is voor mij meditatief. De kleuren van Morandi lijken erg op de kleuren die je krijgt wanneer je natuurlijke verfstoffen gebruikt. Op dit moment gaan mijn gedachten dus die kant op. Onderweg dwing ik mijzelf om toch een schetsje te maken. zoiets dan maar???
Na 125 kilometer gefietst te hebben ben ik weer thuis. Daar wacht mij een lekker koud wit biertje en een heerlijke maaltijd door Cor bereid. Wat wil een mens nou nog meer, Morandi maar even 'in de wacht'
In museum Belvedère te Heerenveen is op dit moment een expositie van zijn werk, dat is een mooie aanleiding om daar een fietstocht naar toe te maken, in de hoop om weer thuis te komen met een hoofd vol ideeën. Ik wil een antwoord hebben op twee vragen: waarom schildert iemand steeds ongeveer het zelfde? en ik wil een goed beeld hebben van de kleuren die hij gebruikt.
Op de eerste pinksterdag stap ik om acht uur op mijn fiets en peddel met een zacht briesje in de rug naar het noorden. Het is mooi weer, het zonnetje schijnt, de mensen ze slapen nog, en de natuur is mooi.
Om half 12 ben ik bij het museum. Het is er gelukkig nog niet zo druk dus is er alle tijd en ruimte om het werk van Morandi rustig te bekijken. Tja, wat zal ik er van zeggen.
In het museum zelf waren wel mooie kunstwerken te zien van andere kunstenaars. Vooral het werk van Annelies Alewijnse sprak mij erg aan. Zij maakt boekcollages, met daarin vaak mooie poëtische zinnen verwerkt, zoals 'Op een ochtend sloop het licht door de open deur naar binnen' en 'Met kusjes betalen in je zweetwarme holletje maakt de dingen die komen gaan zacht'.
Uiteindelijk stond ik weer voor het museum met nog steeds geen idee wat ik met deze opdracht aan moet. Het werk is enigszins meditatief dus misschien zoek ik mijn idee in die hoek. Spinnen en tapestry weven is voor mij meditatief. De kleuren van Morandi lijken erg op de kleuren die je krijgt wanneer je natuurlijke verfstoffen gebruikt. Op dit moment gaan mijn gedachten dus die kant op. Onderweg dwing ik mijzelf om toch een schetsje te maken. zoiets dan maar???
Reacties
Een reactie posten