See me, feel me

 Zo als je kunt zien, we vorderen langzaam, maar gestaag. Vorige week zaterdag heb ik met dit weefwerk bij ons plaatselijk museum 'de Wemme' zitten demonstreren. Voor mij was dit een test of het werk met frame en al te vervoeren is. Ja dus, goed ingepakt en op het dak van de auto. Wanneer het naar het textielfestival de Weerribben gaat (9 10 en 11 juni)dan weet ik nu hoe ik dat moet doen, een hele geruststelling dat ik daarvoor niet wat anders hoef te bedenken.

  Bij sommige delen is het voor mij duidelijk hoe ik het wil uitvoeren. Dat betekent dat ik mij in een rustige stemming moet brengen om   geconcentreerd door te werken. Met de juiste muziek en een lekker wierookluchtje lukt dat. Te lang doorwerken kan helaas ook weer niet want mijn rug- en armspieren beginnen dan hevig te protesteren. Dus tussendoor even in de benen en wat rekken en strekken.



Er zijn ook delen waar het nog een zoeken is naar het juiste materiaal en de juiste weeftechniek. Dat was het geval met de cirkel die achter de hand komt. Het garen dat ik er eerst voor wilde gebruiken was in verhouding met de rest veel te wit. Dat moest  er weer uitgehaald worden. Nu weef ik  in een soort kelim met linnen. Dit linnen heb ik gekocht op de Midwinterwol. Het is een hele bol draden die vermoedelijk als ketting voor een weefgetouw bedoeld is. Ik heb er een stuk van af geknipt en daaruit haal ik dan 5 draden om mee te weven. Het resultaat is ruw en springerig,  het is een mooie toegevoegde structuur in het geheel

Naar mate het werk vordert gebruik ik een hogere stoel/kruk. Voor de foto heb ik ze maar even op een rijtje gezet. Na de barkruk rechts komt dan nog een barkruk die iets hoger is. Daarna moet ik vermoedelijk gaan werken met een tafel waar de stoel op komt te staan.





Tot een volgende keer